آئین مستان

غمت چیه کمت چیه مگه حسین نداری

غصه و ماتمت چیه مگه حسین نداری

حسین و داری زجهان بی نیازی

حسین و داری همیشه سر فرازی

حسین حسین  توئی ارباب آقا

غمت چیه کمت چیه مگه حسین نداری

غصه و ماتمت چیه مگه حسین نداری

از وقتی که یادم میادهستم زیر دین تو

کی پا میده زیارت بین الحرمین تو

شنیده ام کرب و بلات بی نظیره

چرا نباید بره هر کس که فقیره

حسین حسین توئی ارباب آقا

سینه می کوبم واسه تو

تا که کبود شه سینم

تو این کبودی صورت رُقَیتو می بینم

جون رقیه ات به روم اون در رو وا کن

برا یه بار شده منو غلام صدام کن

حسین حسین توئی ارباب آقا

غمت چیه کمت چیه مگه حسین نداری

غصه و ماتمت چیه مگه حسین نداری

حسین و داری زجهان بی نیازی

حسین و داری همیشه سر فرازی

حسین حسین  توئی ارباب آقا 

ارسال شده توسط: ذاکر اهل بیت (ع) بهمن مختاری

شما هم می توانید با تایپ اشعار مذهبی و متن روضه ها و ارسال آن از طریق سه روش: 1- عضویت در سایت و ثبت نام در انجمن 2- ارسال به ایمیل 3- درج آنها در قسمت نظرات اسم خودتان را در زمره خادمین ائمه اطهار علیهم السلام ثبت نمایید.

سکوت تلخ وقت دل بریدن

به انتظار لحظه ی رسیدن

برای زینب فرصتی نمانده

علی نماز آخرش را خونده

سرخ آسمون مثل شعله امشب

بسته میشه چشم های خورشید از تب

مثل کاسه ی خون چشم زینب

امروز را بمون پیش دخترت

قاتل منه پلک آخرت

تو اضطرار زمهریر کوفه

دوا نداره زخم شیر کوفه

برای مرهم خیلی دیره دیره

اجل کناره حضرت امیره

موج در کوه سینه اش دریا دریا

داغ خشکی لب هاش صحرا صحرا

غرق شور و نجوای زهرا زهرا

امروز را بمون پیش دخترت

قاتل منه پلک آخرت

خدا نگه دار کوچه های ظلمت

خدا نگهدار روزگار غربت

همه برید از دور بستر من

فقط گل های فاطمه بمونند

از یه نور سبز حجره روشنه

یا علی بگید وقت رفتنه

آنکه خدا در جنان از رخ او کشد

هیبت او کل یلان را به زانو کشد

کعبه ی سیار که دل را به هرسو کشد

نام علی که میبرم عالمی هو کشد

محور افلاک، علی

پدر خاک، علی

خواجه ی لولاک، علی

یل بی باک، علی

آنکه بر او کعبه کند

گریبان چاک، علی

یا علی حیدر مددی

کار ولایت علی شیعه سازی بود

شیعه ی او را به ملک سرفرازی بود

نماز بی ولای او بی نمازی بود

وضوی آن قسم به حق آب بازی بود

یک تنه لشکر شکند

در خیبر شکند

وصله ی نعلین علی

قیمت زر شکند

آنکه به یک غمزه ی او

عشق هم سر شکند

یا علی حیدر مددی

شمس که مه از رخ او وام گیرنده است

در بر والشمس رخش باز شرمنده است

او اسدالله ست،یدالله ست و طوفنده است

هر که مسافش برود قبر خود کنده است

شیربه زنجیر کشد

تا که شمشیر کشد

عرش به هم میریزد

تا که تکبیر کشد

او که به هنگام نماز

از تنش تیر کشد

یا علی حیدر مددی

با علی ای دیده دگر پی دلبر نگرد

ای نفس ار بی او فرو رفته ای برنگرد

ای که به دور کعبه و منکر حیدری

کعبه ولادتگه اوست دور حیدر نگرد

کو زره پشت علی

فرش را کشت علی

مقدرات عالمی

بسته ی مشت علی

این که جهنم یا بهشت

کار انگشت علی

یا علی حیدر مددی

امیرالمؤمنین، حیدر یا حیدر

یامظهر العجائب، حیدر یا حیدر

یا صراط المستقیم، حیدر یا حیدر

یا علی نباءالعظیم، حیدر یا حیدر

یا علی حبل المتین، حیدر یا حیدر

یا امام المتقین، حیدر یا حیدر

یا مولی الموحدین، حیدر یا حیدر

امیرالمؤمنین، حیدر یا حیدر

دلم عمریه در دام علی

لبم مستانه ی نام علی

گلم را روز اول چو سرشتند

به روی سینه ام حیدر نوشتند

دل دیوانه ام در بند حیدر

بود یا فاطمه سربند حیدر

دلیل خلق افلاک زمین است

فقط حیدر امیرالمؤمنین است

امیرالمؤمنین، حیدر یا حیدر

یا علی حجةالله، حیدر یا حیدر

یا علیٌ نورالله، حیدر یا حیدر

یا علیٌ یدالله، حیدر یا حیدر

یا علیٌ سیف الله، حیدر یا حیدر

یا علیٌ عین الله، حیدر یا حیدر

یا علیٌ امین الله، حیدر یا حیدر

اگر حب علی در دل نداری

بدان آواره ای منزل نداری

کنون گویم کلام مادرم را

تمام گفته ی پیغمبرم را

علی نیکو سرشت و مه جوین است

فقط حیدر امیرالمؤمنین است

یا علی غیرت الله، حیدر یا حیدر

ولی رسول الله، حیدر یا حیدر

علیٌ ولی الله، حیدر یا حیدر

یا علی یعصوب الدین، حیدر یا حیدر

یا امام المرسلین، حیدر یا حیدر

یا امیرالمؤمنین، حیدر یا حیدر

تموم زندگیم مال حسینه

دلم همواره دنبال حسینه

من غم عشق حسین با شیر از مادر گرفتم

روز اول که آمدم دستور تا آخر گرفتم

بر مشام جان زدم یک قطره از عطر حسین

سبقت از عود و گلاب و نافه و عنبر گرفتم

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

عالم و آدم کند گریه برای علی

حیف که در خاک رفت قد رسای علی

نخل بود منتظر، چاه بود بیقرار

حیف که خاموش شد صوت دعای علی

زندگی بی علی سخت تر از مردن است

کاش که ما می شدیم کشته به جای علی

تیغ به دشمن دهد، بذل به قاتل کند

گر ببرد کودکی شیر برای علی

پیر فقیری زند بر سر و سینه دگر

طفل یتیمی شده نوحه سرای علی

بذل و عنایت ببین، لطف و کرامت ببین

قسمت قاتل شده سهم غذای علی

ثروت هر کس همان مال و منالش بود

هستی ما هم بود مِهر و ولای علی

پر زده کوفه مرتضی از خونمون رفته صفا

دیگر نداره کوفه بر آل علی مهر و وفا

تا کشته شد علی تو محراب نیاز

همه میگفتن مگه اون میخوند نماز

خدا ببین حال من و در دیگه نمیاد صدام

من التماست میکنم منم ببر پیش بابام

آه از این در به دری سخته غمه بی پدری

ای کوفه بی بابا شدم هم صحبت غمها شدم

بعد از علی مرتضی تنهاتر از تنها شدم

دلم گرفته به خدا از زمونه

میخواد که زینب دیگه زنده نمونه

خدا خودش خوب میدونه داغ علی سخته برات

نفس چرا بند نمیاد که دیگه تو رو نمیخواد

آه از این در به دری سخته غمه بی پدری

دخت علی به شور و شین گفته برا شاه حنین

ز روضه های پر غم یتیم کوچک حسین

رقیه ی حسین که سنی نداره

عدو براش سر باباش و میاره

تموم عالم میدونن که دخترا بابایی ان

بابا نیاد نمیخوابن منتظر لالایی ان

آه از این در به دری سخته غمه بی پدری

مشتی به روی صورتش ظریف تر از گلش نشست

سنگینی دست عدو دندون شیریش و شکست

وقتی که حرف میزنه آروم نداره

آخه بمیرم لکنت زبون داره

عمه همه استخونهام درد داره و تیر میکشه

نمیدونم چرا دیگه دستای من تا نمیشه

آه از این در به دری سخته غمه بی پدری

امشب شب قدر است و ما از عشق ارباب اسیریم

کاشکی میشد تو کربلا قرآن و بر سر بگیریم

دلم میخواد تو حرم احیا بگیرم

ده بار بگم من بالحسین و بمیرم

صفا و مروه دیده ام دور حرم دویده ام

هیچ و کجا برای من کرب و بلا نمی شود